Ik heb het al geschreven maar zeg het nog maar eens. Welk een avontuur een trein nemen de eerste keer was, hoe gewoon het intussen geworden is. Vorig jaar kocht ik mijn tickets op de oude manier: aan het loket in het station. Nu koop ik ze online. Geen verplaatsing naar het station, zelf je zit - of ligplaats kiezen, betalen met de bankkaart, een pdf downloaden en klaar is kees. Wat is reizen toch gemakkelijk geworden. Je bestemming kies je op het internet, je trein- of busticket koop je op het internet, je hotel of andere verblijfplaats vind en reserveer je op het internet, je taxi bestel je op het internet, … Loop je verloren, dan schakel je de gps-functie van je smartphone in. Een routeplanner leidt je vervolgens waarheen je maar wil. Soms een nostalgisch gevoel. Begin van de jaren 90, een Oostblokland. Proberen een treinticket te kopen. Een half uur aanschuiven aan het loket. Niet kunnen duidelijk maken waarheen je met welke trein wil. Het gevoel afgesnauwd te worden door de loketbediende, anderen die jou voor mogen gaan omdat de rij achter jou anders te lang zou worden, … Reizen was “verloren zijn”.
Nostalgie: Tomsk, een stad met een geschiedenis. De stad werd in 1604 gesticht als fort op een heuvel nabij de rechteroever van de rivier Tom – een zijrivier van de Ob. Vanop deze heuvel heb je nu een schitterend zicht op de benedenstad.
Na de aanleg van de Siberische Trakt – de eerste landweg die Moskou verbond met Siberië – werd Tomsk een belangrijk handelscentrum. In 1888 opende in Tomsk de eerste universiteit van Siberië. Hoewel er ook hier een Akademgorodok is, bevinden er zich heel wat universiteitsgebouwen in de historische stadskern. Mijn favoriet is het hoofdgebouw en het park waarin dit is in ondergedompeld.
Dit park gaat vlekkeloos over in de botanische tuin – de eerste die ten oosten van de Oeral werd opgericht. Vijf van de originele planten leven nu - 135 jaar later – nog steeds.
Ik bezoek Tomsk samen met Monica, een Nederlandse die ook in Akademgorodok studeert. Hoewel onze terug-treinreis maar 4 uur duurt, sta ik regelmatig in het gangpad om een andere lichaamshouding aan te nemen. Ik word in het Engels aangesproken door een reus van een Rus. Hij hoorde ons babbelen en kon niet bepalen om welke taal het gaat. Is het Fins, een Duits dialect? Sasha heeft wel iets met talen. Hij studeerde Chinees en Engels en werkt nu als vertaler in Tomsk – ook bekend om zijn vele ICT-bedrijven. Hij is op weg naar Omsk om daar een scoutskamp te begeleiden. Sasha is een reus, maar wel een van de vriendelijke soort.
Tekst en foto's: Lieven Vandenhole
