Morgen gaat het zwembad in het sportcomplex achter de hoek – na een sluiting van een maand voor het jaarlijks onderhoud – eindelijk terug open. Groot was mijn verbazing toen ik dat zwembad, nu twee maand geleden, voor het eerst bezocht. Ik verwachtte net als vorig jaar een doktersattest te moeten voorleggen. Niets van dat alles. Binnenkomen, betalen en zwemmen maar.
Dat het zwembad voor een maand gesloten was, verhinderde me niet te sporten. Eveneens achter de hoek zijn er twee tennisbanen en twee sportvelden. Het ene sportveld wordt omringd door een looppiste. Na het lopen kan je je uitleven op de fitnesstoestellen.
Het gemak waarmee ik het zwembad kon betreden, was niet mijn enige verrassing. Ook wat het gemak van het dagelijkse leven betreft, deed ik een kleine twee maand geleden een grote ontdekking: in het appartementsgebouw bevinden er zich per verdieping meerdere afvalschachten. Je dagdagelijkse afval kan je daarin kwijt. Enkel het grotere afval dat de buis zou kunnen verstoppen, hoor je in de containers achteraan het appartementsgebouw te deponeren. Nu pas begrijp ik waarom de receptionisten vorig jaar iedere keer verbaasd opkeken toen ik hen – tot de laatste dag van mijn verblijf toe - met mijn kleine afvalzakje in de hand passeerde.
Tekst en foto's: Lieven Vandenhole
