Zes

Sep 22, 2017
Ik mocht een foto nemen maar zij wou er niet op. Het was juist haar die ik wou fotograferen. Wat zie je wel? Het telraam en de rekenmachine.
Ik mocht een foto nemen maar zij wou er niet op. Het was juist haar die ik wou fotograferen. Wat zie je wel? Het telraam en de rekenmachine.

Nu wel op weg naar het dorp? Ik denk dat het me duidelijk is: zowel het station als de “boerderij” bevinden zich aan de rand van het dorp. De baan die we deze morgen kruisten, is de weg die de verschillende dorpen met elkaar verbindt. Deze te mooi geasfalteerde baan is dus min of meer een hoofdweg. Vandaar dat hij er te goed uit ziet.

Een eerste splitsing aan de rechterzijde: een dalende grindweg waarlangs op onregelmatige afstand houten huizen staan. Aan deze splitsing een monument ter nagedachtenis van de in de tweede wereldoorlog gesneuvelden. Aan dit monument hangen twee vlaggen: de huidige Russische vlag en de Sovjet vlag. Het is de eerste keer dat ik deze laatste vlag in Rusland in levende lijve zie.

Lageieven Vandenhole
Lieven Vandenhole

Juist voor een eerste splitsing aan de linkerzijde: een vrij grazende koe in de graskant, een bejaard koppel mét stok op een tiental meter van de koe.

Een paar honderdtal meter verder zeven vrij grazende kalveren, geen bejaard koppel in de buurt.

Uiteindelijk vind ik een winkeltje langs deze “hoofdweg”. Ik ben nog maar net binnen wanneer er brood wordt geleverd. De anderen die voor mij in de rij staan, weten wat dat betekent: wachten. De levering gaat voor. Elk geleverd product wordt zorgvuldig afgecheckt van de leveringsbon. Na tien minuten – of lijkt het enkel maar zo lang? – is de levering afgerond en wordt terug verder besteld. De man voor mij vraagt een brood dat hij onmiddellijk betaalt met klutters die hij reeds klaar gepast in de hand hield. Dan koopt hij nog een flesje bier, dat niet moet worden betaald maar in een boek wordt opgeschreven. Is dit winkeltje meteen ook het café van het dorp? Kan je hier op de poef drinken? Wat geen gevraag behoeft: na een eerste slok kijkt hij waarderend naar het flesje, voor de tweede slok likt hij even zijn lippen, na de tweede slok een zucht van verlichting, smaken doet het hem.

Kalveren langs de weg
Kalveren langs de weg

Het is mijn beurt. Ligt hier een telraam op de toog? Ja hoor, bij alles wat ik vraag, worden een paar ringen verschoven op het raam. In de drie verschillende winkeltjes waarvan ik klant was, wordt gewerkt met een telraam. In twee van de drie zag ik nochtans ook een rekenmachine werkeloos op de toog liggen.

Tekst en foto’s: Lieven Vandenhole

Lees het Dagboek uit Rusland

Vorig artikel The Kremlin Well: A Critical Theory of the Parasitic State
Volgend artikel Het verhaal van Sasha Pechersky

Maart 2024

Ons steunen

Deel je Trakteer ons op een 
Spasibo bestaat zonder geld, maar niet zonder inspanning. Vind je een artikel leuk? Doneer voor een vrijwilligersvergoeding van je favoriete auteur. Elke cent telt!