Aanvankelijk was Tomsk II gewoon “hét station van Tomsk”. Het merendeel van de passagiers verkoos echter een bijstation – dat dichter bij het stadscentrum gelegen is – boven dit hoofdstation. Daarop besliste de gemeenteraad in 1909 dat dit bijstation voortaan het hoofdstation (Tomsk I) zou zijn. Zo geschiedde.
Een tweede bezoek aan mijn favoriete Russisch stad. Met de tram onderweg naar het appartementje dat ik huur, weet ik onmiddellijk weer waarom.
Ook in Tomsk vind je een monument ter herinnering aan diegenen die sneuvelden in de Grote Vaderlandse Oorlog. Pas dit jaar leerde ik dat deze ouderwets klinkende benaming niet zomaar kan gelijkgeschakeld worden met de Tweede Wereldoorlog. Deze laatste begint met de inval van Duitsland in Polen op 1 september 1939 en eindigt met de ondertekening van de overgave van Japan op 2 september 1945. De Grote Vaderlandse Oorlog begint echter op 22 juni 1941 met de inval van Duitsland in de Sovjet-Unie en eindigt op 9 mei 1945 met de ondertekening van de overgave van Duitsland.
De omvang van het standbeeld, de eeuwige vlam en het uitzicht vanop de de sokkel maken het monument in Tomsk beklijvend.
Wat doe je op een zaterdagavond in Tomsk?
Eén optie bestaat erin met vrienden af te spreken aan de oever van de Tom. Voorwaarde is dat jij of een van je vrienden beschikt over een wagen met een heuse geluidsinstallatie. Het volume maximaal, de deuren open, staan jullie verzameld rond de wagen. Er wordt niet gedanst, gewoon gebabbeld. Stoort jullie luide muziek jullie niet? Als voorbijganger ga je van de golf van de ene wagen – na een kortstondig amalgaan – over in die van de volgende. Beconcurreren de wagens elkaar in het uitstoten van het meeste lawaai?
Flaneren op de dijk langs de Tom is een andere mogelijkheid. Ook de straatmuzikanten weten dit en begeleiden je als het ware op je stappen. Een ervan weet me te beroeren met zijn vertolking van "Милая моя".
Als je iets moediger bent of iets meer beschonken, kan je je ook wagen aan een zwempartij.
Tekst en foto’s: Lieven Vandenhole
