Een paar dagen geleden zag ik hem voor het eerst in een van de kleine winkeltjes vlakbij. Ik staarde hem verbaasd aan, liep hem toch voorbij, vergat hem nagenoeg onmiddellijk.
Eergisteren kruiste ik hem een tweede keer. In het snoep- en drankwinkeltje in de bioscoop in het winkelcomplex. Laatavondvoorstelling van The Lion King.
Gisterenavond voelde het stadscentrum Europees aan. Het initiatief "De stad zingt" bood een vrij podium voor lokale zangers. Rondom het pleintje: eet- en drankgelegenheden. Op het pleintje een dynamisch publiek van toevallige voorbijgangers die hier kortere of langere tijd pauzeren. Jonge kinderen dansen spontaan mee. Een zomers ontspannen sfeer. Even verderop in de buurt een overvloed van druk bezochte terrasjes, bijna waan ik me in België.
Het station, bij het het ronddolen in de stad een referentiepunt, bij het verdwalen het baken waarheen ik me richt. Eens daar, in de Lenta tegenover het station, ontmoet ik hem een derde keer. Nu niet op een groot pallet, ook niet op een prijslijst maar vriendschappelijk op de planken tussen zijn concurrenten. Ik wil hem al omarmen als een van de verkopers me zegt dat hij na 22 uur niet meer kan aangekocht worden.
Vanavond sluit ik hem wel in de armen! Ik kocht hem zopas in het winkeltje waar ik hem het eerst ontmoette. Opschriften in het Russisch maar ook in het Nederlands en het Frans. Ik sluit hem nog eventjes op in de frigo, voor hij straks vrijelijk stromen mag.
Tekst en foto's: Lieven Vandenhole
