Amfitheater van Iskitim

Aug 24, 2018
Steengroeve
Steengroeve

De instructies zijn kort. De straatnaam. Op het einde van de straat een slagboom. Van daar af is het niet ver meer. 

Bij de vierde straataftakking die we afrijden een slagboom. Erachter een karreweg. Wanneer deze ophoudt, horen we de rivier Berd. Vanop een rotsblok kunnen we haar zelfs zien. Haar zochten we echter niet. Geen paadjes. Hoog onkruid dat daar 50 meter verder overgaat in een kale aardeheuvel. Daarheen? Op goed geluk beklimmen we de heuvel. Een grove grindweg, in de verte een groeve. Links op de grindweg een vrachtwagen. De chauffeur weet wat we zoeken. De grindweg een kleine honderd meter oplopen. Vanop de aarden, rotsblokken heuvel aan de rechterkant van de weg zal je het zien. 

Grindweg in de steengroeve
Grindweg in de steengroeve

Hoewel een lokale attractie, zijn wij hier toch als enigen. Het amfitheater is atypisch: stapsgewijs verzonken in zijn omgeving, elk der traptreden te hoog, de rotsblokken onderaan op het toneel eigenlijk doorroeste metalen vaten … Een marmergroeve die niet langer in gebruik is. Dat de rest van de groeve wel nog wordt ontgonnen, blijkt uit het regelmatig vrachtwagenverkeer op de grindweg.

Iets ten zuiden van Iskitim – in Lozhok - zijn de twee, nu prachtige meren een voormalige kalk- en marmergroeve. Niets dat daar nog op wijst. Ook niets dat laat vermoeden dat zich hier vroeger een gevreesde goelag bevond, door sommigen een uitroeiingskamp genoemd. De ontginningsactiviteit schadelijk voor de longen, geen enkele beschermingsuitrusting, de klimaatomstandigheden, de slechte organisatie van het werk, de voedselratio in verhouding gebracht met het in welke mate behalen van een te hoog vooropgestelde productiviteit, pesterijen en uitzonderlijk zelfs executies door kampbewakers, …. allemaal factoren die ervoor zorgden dat naar de Iskitim-goelag gezonden worden, gelijk stond met de doodstraf. 


Amfitheater

Volgens de legende zou op de plaats waar gevangen – waaronder ook enkele priesters – werden geëxecuteerd in 1940 een heilige bron met geneeskrachtig water ontsproten zijn. Deze plaats is nu een bedevaartsoord voor orthodoxe christenen. In de onmiddellijke nabijheid van de bron werd een kerk gebouwd. 


Kerk-monument ter ere van de nieuwe martelaren en geloofsbelijders van Rusland (Храм-памятник в честь Новомучеников и Исповедников Российских)

Nog zuidelijker van Iskitim, een andere ontginningsactiviteit. Een aarden landweg. Zo zwart dat hij geasfalteerd lijkt. Af en toe een grote zwarte klomp die je moet ontwijken. Het gras en de planten langs de weg overdekt door een zwarte laag. Elke vrachtwagen achternagezeten door de door hem gecreëerde zwarte stofwolk. Een stofwolk die je eerder merkt dan de eigenlijke vrachtwagen - ook al draagt elk van hen een verschillend, sterk oplichtend nummer achter de voorruit. Een niet aflatende zij het onderbroken stroom die de “hoofdweg” links verlaat op wat de toegangsweg tot een fabriek lijkt te zijn. Twee dagen na nog geen uurtje op deze weg gereden te hebben, hoest ik nog zwart stof op. Steenkool.

Tekst en foto’s: Lieven Vandenhole

Lees het Dagboek uit Rusland

Vorig artikel Aantekeningen uit het dodenhuis – Fjodor Dostojevski
Volgend artikel Heilige bron in Lozhok

Maart 2024

Ons steunen

Deel je Trakteer ons op een 
Spasibo bestaat zonder geld, maar niet zonder inspanning. Vind je een artikel leuk? Doneer voor een vrijwilligersvergoeding van je favoriete auteur. Elke cent telt!